Geçen ay Cern de bulunduğum sırada bir kaç bilim insanı kankamla bir araya gelmiştik. Biliyorsunuz hadron çarpışmasını gerçekleştirip Higgs Bozonu (tanrı parçacığı) bulmak için yıllardır uğraşıyor gerizekalılar. Ben evdeki laboratuvarımda Higs Bozonu'nu bulduğumda bunlar toplama çıkartma öğreniyorlardı daha.
Arkadaşlarım bilirler ne kadar mütevazi ve yufka yürekli olduğumu. Biri çıkıp dedi ki benim tesise giriş kartım var. Sen beş dakikada çıkartırsın Bozonu, senelerdir masraf oluyor, harcanan eurolar mundar oluyor, ülke ekonomisi çökmek üzere falan. Tabi ikna ettiler sonunda. Gittik tesise.
Bunlar bir heyecanlı, bir heyecanlı. kontrol odasının ışıklarını bile açmıyorlar farkedilmeyelim diye. "Sakin olun" dedim. Higgs Bozonu'nu oluşturmak için gerekli olan bir kaç malzemeyi almak için beş dakika laboratuvara uğradım. Biraz hidrojen, biraz azot aldım. Dev dediklerine bakmayın 27 kilometrelik hızlandırıcının sonunda benim mutfak kadar bir çarpıştırma odası var koca tesiste. İçeri girdim ortadaki platforma iyonik bağları kuvvetli olduğu ve kristalize bir yapıya sahip olduğu için bir küp şeker koyup saldım atomları ortama. Kontrol odasına geçip gama ışınının seviye, şiddet ve dalga boyutunu da ayarlayınca sadece kırmızı düğmeye basmak kaldı geriye.
Sonrasında bir yarım saat kadar beklemek gerekiyor. Eee 27 kilometre kısa bir mesafe değil. Parçacıklar hızlandıkça hızlandı, halkayı tamamlayıp küp şekere çarpıp yeni bağlarla kuvvetlenip tekrar halkaya girdiler, ısı 250 dereceye kadar çıktı. Baktım ki kadran 250 de duruyor!!! "Oğlum bu 250 mi basıyor sadece?" diye sorunca salak salak salladılar kafaları. Oysa ki 271 derece sıcaklığa ihtiyacımız vardı.
Nasıl çözeriz? ne yaparız diye düşünürlerken gözüme burada çalışan sistem operatörünün masasının altındaki ısıtıcı takıldı. Onu da koyduk odaya. Bir yarım saat daha bekledik, parçacıkların hızlanmasını. O arada çay kahve, muhabbet falan derken kafamı çevirdiğimde deneyin tamamlandığını hatta muhabbete daldığımız için biraz da fazla ilerlediğini gördüm.
Higs Bozonu çıkmış da bir de üstüne 80 cm çapında güzeller güzeli bir kara delik de oluşmuştu. Arkadaşlar gözlerine inanamadılar hatta bir tanesi oracıkta bayıldı. Çarpıştırma odasına girdiğimizde elleri titriyordu zavallıların. Çevresinde döndüler dolaştılar, hebele hübele tartıştılar ama dokunan yok. Bir tanesinin boş anını yakalayıp ittim deliğin içine. Beline kadar girdi çıktı. Diğerleri merakla sordular " Ne gördün?" diye. Geçen koltuk takımını değiştirdiğimde eskisini atmıştım evde oluşturduğum kara deliklerden birine, onu görmüş.
